Afgezaagde clichés gebruiken, het is niet mijn ding. Stereotypen, te vaak gebruikte voorbeelden en afgezaagde spreekwoorden. Je zal me niet vaak betrappen op het gebruik ervan. Ik hou weliswaar enorm van taal en mooie gezegden en bijzondere spreekwoorden kunnen ontzettend treffend zijn, maar echt de pure clichés. Liever niet.
Daar zit een reden achter. Het gebruik ervan geeft een hint weg van patroon denken. Het is een bekende uitdrukking of voorbeeld, dus waarom zou je een nieuwe bedenken per situatie. Je zou daarom kunnen zeggen dat het een gedachtegang is die past bij het wiel niet opnieuw hoeven uitvinden. Nog zo eentje. Dat patroon denken, dat vind ik een sluwe valkuil. Je hebt namelijk vaak niet zo door dat je het doet en het is een dooddoener voor innovatie. Maar misschien heb ik het wel helemaal fout en daarom waan ik me maar eens in de clichés, dus probeer ik er maar eens eentje. Er is een tijd van komen, en er is een tijd van gaan. En de tijd van gaan is nu gekomen.
Ja die tijd van gaan, die is inderdaad gekomen. Want ik heb per de eerste september een nieuwe uitdaging gevonden, waar ik enorm naar uitkijk. Maar daarover via LinkedIn later meer. Had ik gedacht na zo’n korte tijd al bij Hollands Kroon weg te gaan, dat niet. Wat ik wel een jaar geleden dacht, is ‘ik ben benieuwd wat er in de loop van de tijd allemaal op mijn pad gaat komen.’ En uiteindelijk heb ik na een jaar al het gevoel dat ik Willy Wonkas gouden ticket heb gewonnen naar de chocoladefabriek. Als starter is het niet altijd makkelijk om op potentie en groeimogelijkheden te worden ingeschat en moet je net de mazzel hebben iemand te treffen die deze kwaliteiten ziet en jou het gouden ticket geeft. En laat dat nou net gebeurd zijn. Misschien toch handig zo’n cliché. Het introduceert een onderwerp zoals een nieuwe baan gevonden hebben wat makkelijker, maar een minder voorkomende vergelijking zoals deze van Sjakie en de chocoladefabriek ligt mij toch beter.
Tot nu toe heb ik mijn blogs met name geschreven voor Hollands Kroon en ik heb hier altijd veel plezier in ervaren. Een collega waar ik graag mee samenwerk, vroeg mij of ik hoe dan ook de blog voort wilde zetten en dat ga ik ook zeker doen. Deze blog is dan ook absoluut geen eindblog, maar een stapje naar het vervolg. En daarom sluit ik ook dit keer weer af met de gebruikelijke ‘tot snel’. Want dat we elkaar snel weer zien, weet ik zeker. To be continued, zeggen we dan.
Tot snel,
Claudine
Trainees Gemeente Hollands Kroon 
Geef een reactie