Normaal gesproken ben ik niet zo van de goede voornemens voor het nieuwe jaar. Of überhaupt van een jaarwisseling. Hoewel ik zeker van een goede oliebol houd, vind ik het feit dat het de ene dag 2021 is en de volgende dag 2022 niet bijzonder spannend. Het overgaan van 31 december naar 1 januari voelt als iets logisch. Ik vier het feit dat het 4 maart is, in plaats van 3 maart zoals de dag ervoor, ook niet. Maar er is één ding aan oud en nieuw wat ik een interessant fenomeen vind: de goede voornemens voor het nieuwe jaar.
Het magische stof rondom het nieuwe jaar
Die goede voornemens lijken iets magisch te hebben. Het lijken vaak voornemens die we het hele jaar door al proberen doen en in het nieuwe jaar in een nieuw licht staan. Alsof een tovenaar een soort magisch stof rondom 1 januari heeft gesprenkeld en alles je nu opeens net iets makkelijker afgaat. Dat is misschien wel niet voor iedereen zo, maar toch tuinen we er weer elk jaar opnieuw in.
Maandag begin ik écht.
Ik vraag me af waar dat idee vandaan komt. Het idee dat in het nieuwe jaar dingen opeens wel lukken die we normaal gesproken uitstellen. Alsof we op 1 januari alle goede moed verzameld hebben en dan opeens glansrijk van start kunnen met garantie tot succes. Ik vind dat net zoiets als zeggen “maandag begin ik écht.” We kunnen onszelf dus afvragen of die goede voornemens wel zo “goed” gaan slagen als er kennelijk het imago omheen hangt dat je jezelf er echt toe moet zetten?
Gewoon doen
Maar ja, ik zei al dat we er toch weer elk jaar intuinen en dit keer ben ik daar onderdeel van. Niet in de zin dat ik dit jaar écht die 8 glazen water op een dag ga drinken of elke dag écht een uur buiten ga wandelen, maar meer in de zin dat ik doelen wil halen qua persoonlijke ontwikkeling in mijn traineeship. Ik weet daarom ook niet of de term “goede voornemens” de lading genoeg dekt. Het zijn voornemens: dingen die je voornemens bent te doen, maar dus niet zeker weet of ze gaan slagen. Toen ik daar even bij stilstond, besefte ik mij dat je nooit zeker weet of iets honderd procent gaat slagen. Je weet het net zo zeker dat je die voornemens gaat halen als dat je weet of het over twee weken gaat regenen. Het enige wat je kan doen, is het ‘gewoon doen’. Dan weet je ten minste zeker dat je het écht geprobeerd hebt.
Traineeship
In dit jaar ga ik de aspecten die ik wil ontwikkelen, dus met twee handen aanpakken en het gewoon doen. Dat klinkt natuurlijk makkelijker gezegd dan gedaan, maar soms moet je dingen gewoon doen om te weten of het bij je past. Gelukkig is dit traineeship daar de perfecte gelegenheid voor. Aan alle kanten worden wij gemotiveerd om het beste uit jezelf te halen en jezelf volop te ontwikkelen. Daarom ga ik dat dit jaar gewoon doen. Gewoon die stap zetten om het beste uit mijzelf te halen. Alleen zo weet ik wat ik allemaal kan. Gewoon die cursus volgen. Gewoon een keer meekijken bij dat project. Gewoon het gesprek aangaan met een collega om ervaringen uit te wisselen. Gewoon is het allemaal natuurlijk niet. Het is hard werken, maar daarom zit ik in een traineeship. Zodat ik mijzelf kan ontwikkelen en kan kijken waar ik het best in deze organisatie pas. Dat vergt lef en doorzettingsvermogen, maar dat ga ik dit jaar gewoon doen. Of misschien wel gewoon blijven doen, want stiekem doe ik dat al een beetje. Het zal natuurlijk gepaard gaan met vallen en opstaan, maar als het even niet lukt dan bedenk ik maar zo “maandag begin ik écht” 😉
Tot snel,
Claudine
Geef een reactie