Vertrouwen begint klein maar fijn.

Zondag 23 juni.

Op dit moment reis ik terug naar Nederland na een verblijf van vier dagen in Taizé (Frankrijk). Met tijd- en plaatsonafhankelijk werken in de TGV en Thalys. De Fransen hebben de treinen er helemaal op ingericht. Coupes zijn stille kantoortjes met gangen waar men kan telefoneren. De heuvels die we passeren zijn weer eens wat anders dan de bloemenvelden onderweg naar station Anna Paulowna. In deze blog deel ik een ervaring die mij inspireerde voor ons werk.

In Taizé volgde ik onder meer een workshop over democratie. Ik zat in een groepje met verschillende Europese en Aziatische landen. De vraag was hoe een democratie verder verbeterd kan worden. Je kunt je voorstellen hoe bizar de verschillen waren. Iemand uit Taiwan ‘grapte’ ironisch dat zijn land Hong Kong zal volgen… Tegelijkertijd klaagden er Duitsers over gebrek aan politiek vertrouwen. De tendens van populisme in Europa werd natuurlijk besproken. En dan India, dat zichzelf de grootste democratie van de wereld noemt. Daar zijn moslims een kleine minderheid terwijl ze in absolute aantallen het vierde land ter wereld zijn met de meeste moslims aldus een Indiër. Wat kunnen we aan al deze situaties doen? We probeerden tot oplossingen te komen. Iemand die in Bangladesh woont vertelde dat een landelijke democratie daar heel ver te zoeken is. Maar ook hoe goed lokale initiatieven het daar doen. En dat daar de kracht in zit. Het bleek ook de suggestie om het vertrouwen in de politiek en de overheid in Europese landen te vergroten. De groep was er uit: vertrouw in het kleine en dus in de lokale democratie, en dan weer verder bouwen. En zo voelde ik mezelf van heel klein weer wat groter worden. Want op de wereldbol is Hollands Kroon zelfs als derde gemeente van Nederland klein. Maar fijn! Want hoe tof is het dat wij ons allemaal inzetten voor zo’n lokale overheid, die dat verschil kan maken voor inwoners. 

Taizé is een internationale ontmoetingsplek waar wekelijks honderden tot duizenden mensen voor een retraîte komen. 80% is 18-30 jaar. Engels is de voertaal en dat was mijn aanleiding hier dit jaar naar toe te gaan. Ik wil die taal niet langer uit de weg gaan. Want dat ik er in Hollands Kroon aan zou ontkomen had ik mooi mis. Ik zeg mooi, want ik ben blij dat ik in de laatste fase van het traineeship ook deze hardnekkige hobbel even heb aangetikt.  

En in het kader van meer successen delen: ik heb me vier dagen gered in non stop Engels, en hele leuke gesprekken gehad! Nog een succesje: ik wilde deze blog in het Engels schrijven. Maar kwam er niet uit. Ik zie het maar als positief dat ik leer minder hoge eisen te stellen. Ontwikkelen stopt gelukkig niet na het traineeship.