Op de benedenverdieping van het KD staan twee koffiezetapparaten. Aan het begin van de dag tref ik een lange rij voor één koffiezetapparaat op de benedenverdieping van het KD… Wat gek! Omdat ik geen zin heb om in de rij te staan haal ik mijn koffie uit het tweede apparaat. De dagen daarna blijf ik dit doen tot ik zie dat het eerste apparaat beschikbaar is. Ik sla mijn kans, snel naar het apparaat en een paar minuten later drink ik mijn eerste kopje versgemalen bonenkoffie op het KD. Deze heerlijke leut verklaart de geheimzinnige rij die ik tot nu toe zorgvuldig ontliep.
Ik vraag mij af waarom het tweede apparaat, door kritische collega’s benoemd tot “melkzuurmachine”, daar staat. Is het om de theedrinkers tegemoet te komen? Zijn er mensen die deze koffie wél lekker vinden? Wie dan?
In het kader van procesoptimalisatie, een van mijn opdrachten dit jaar: is het niet slimmer, makkelijker en lekkerder om twee dezelfde apparaten neer te zetten, zodat je niet in die rij hoeft te staan?
Nee! Het moment dat je met je collega’s staat te wachten op die koffie is juist een van de meest waardevolle momenten van de dag. Je spreekt namelijk met collega’s waar je tijdens je werk nauwelijks mee te maken hebt en omdat de bonenkoffie zo tergend langzaam uit de machine druipt heb je langer de tijd om uit te vogelen hoe het met je collega’s gaat en welke koffie zij het lekkerste vinden.
Want of je er nou wel of niet van houdt, koffie is net zoals het weer: je hebt er altijd wel iets over te zeggen. Daarom nomineer ik de melkzuurmachine tot het meest verbindende apparaat van het KD!
~ Stasja
Trainees Gemeente Hollands Kroon 
Geef een reactie